Jazzy muziek, mangosap en onweerstaanbare geuren uit de keuken. Daar zit ik dan met m’n goede blogvoornemens. Onder kleurrijke lampionnen op een bamboebankje in The Hut Cafe in Chiang Mai. Beetje te mijmeren hoe ik in vredesnaam iets op papier kan zetten. Iets over de rust die hier in de dagelijkse drukte overheerst, over de aandacht voor ontspanning. En rituelen. Roots die alle respect krijgen, met wierook en kaarsjes en bloemenslingers en glaasjes water op de miniatuurtempels waar de voorouders huizen – en waar de katten stiekem slapen. In elke tuin staat er wel één. Midden in het leven van alledag.
Vakantiegevoel komt hier vanzelf. Je kunt er niet omheen. Ook als je de hele dag intensief bezig bent op school. De Fine art of thai massage school, dat dan weer wel. Maar voor de locals is het natuurlijk niet altijd vakantie. En toch is er die rust. Dus waarom is het voor mij een vakantiegevoel en hier een way of life?
Zoveel inspiratie en tegelijk lijkt Nederland zo ver weg. Nog te ver om te zien wat er van al die laidback cultuur ook in het leven thuis past. Eerst even rustig wennen aan de zon, het ritme en de stad. Met nog een mangosapje erbij.
Hai Elsemarie, wat leuk dat je aan het bloggen bent over je ‘leven’in Thailand.
Ik ga je volgen en hoop zo een beetje ontspanning vanuit je verhalen mee te krijgen…Superleuk dat je deze trip bent aangegaan.Best stoer! Grtjs uit Dordt van Diane (Bieb)
LikeGeliked door 1 persoon
Een mooi en kleurrijk begin. Herkenbaar als een “mede groene” 😉 genietend van de rust en ruimte en lekker rondkijken. Ik zit al helemaal in de sfeer. Succes met school en dat je zelf ook maar een aantal heerlijke massage mag krijgen.
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk geschreven! En die rust die in het dagelijks leven verweven zit daar – zeker iets om vast te (leren) houden straks weer in NL. liefs xx
LikeLike